hep böyle olur yaşamak alsancak’ta..

yorgun bir akşamüstü yaşanıyor alsancak’ta
bir tokat gibi patlıyor camlarda güneş
yorgunluk yüzlerde yapışkan bir maske olmuş
sırıtıyor.
hep yarım kalıyor masallar,
yazılar yarım.
bir karış toz bulanıyor ellere.
masal ülkesi minibüsü çığlık çığlığa geçiyor sokaklardan,
rodrigo dinleniyor bir kıyı kahvesinde,
sesi cızırtılı bir kadın umut dağıtıyor biletleriyle.
insanlar yarım paket sigara,
yarım kilo kıyma oluyor
alkışlanıyor yürekler böylesi ağırlıkla.

bir canavar siren duyuluyor uzaktan,
bir baloncunun uçuyor elinden balonlar
yavru bulutlar sevinsin diye.
sakalına kalemi karışmış bir grafiker
bir kadın çiziyor düşlerine.
ağzı bir karış açık bakınıyor pencereden
şaşkın ve aptal bir çocuk.

izmir,
orospu kızı alsancak’ın
çarpıyor yüzüne imbatını.
alsancak yorgun,
alsancak döl kokulu.
umarsız bir korkuyla yoğrulu,
susuyor.

hep böyle olur yaşamak alsancak’ta
hep böyle olur yaşamak
hep böyle...

FMK